Chyba każdy z nas wskaże osoby, o których można powiedzieć, że nie uzyskują rezultatów, na jakie je stać. Ja taki przypadek znam nawet z własnego doświadczenia. Często słyszałam od nauczycieli w szkole muzycznej, że mogłabym zajść bardzo daleko, gdyby mi się chciało tak, jak mi się nie chce. Nie ukrywam, że lat nauki w tej placówce nie mogę zaliczyć do pasma sukcesów. Szczerze nienawidziłam wielogodzinnych ćwiczeń, gitara kojarzyła mi się z jakąś męką piekielną, więc unikałam jej jak mogłam. Po ukończeniu szkoły (tak, mimo wszystko udało mi się uzyskać dyplom, choć z otrzymanych ocen raczej nie mogę być dumna) chyba ani razu nie wzięłam gitary do ręki.
Taki przypadek, jak mój, niestety nie jest odosobniony. Wiele dzieci, uznawanych za uzdolnione, uzyskuje wyniki znacznie poniżej możliwości oraz oczekiwań swoich oraz otoczenia. Choć są wystarczająco błyskotliwe, żeby poradzić sobie ze szkolnymi zadaniami, wykonywanie ich przychodzi im z trudnością.
Problem może dotyczyć każdego dziecka, nie tylko tych wybitnie utalentowanych, które w takich sytuacjach muszą dodatkowo zmierzyć się z opinią zdolnych, ale leniwych.
Sprawa jest zresztą znacznie poważniejsza niż na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać. Nie chodzi bowiem tylko o uzyskiwane rezultaty, odpowiadające sporemu potencjałowi, ale także o to, że dzieci te mają negatywne nastawienie do szkoły, do nauczycieli i do całego procesu nauki. W konsekwencji może to doprowadzić do znacznego obniżenia ich poczucia własnej wartości, a w skrajnych przypadkach nawet do depresji.
Co powoduje, że wiele dziewczynek i chłopców nie osiąga wyników na miarę swoich możliwości?
Przyczyny mogą być różne
Jest wiele powodów, dla których dziecko nie przekłada swojego dużego potencjału na rezultaty. Poszczególnej sytuacji należy przyjrzeć się bliżej, gdyż w przypadku każdego ucznia przyczyny mogą być różne. Należą do nich chociażby trudności fizyczne, społeczne albo emocjonalne, negatywny obraz samego siebie, złe nastawienie wobec szkoły, kolegów i nauczycieli, niewystarczająco angażujące i interesujące lekcje, brak właściwego wsparcia w rodzinie i wiele innych.
Brak wiary w swoje możliwości
Wiele uzdolnionych dzieci niewystarczająco wierzy w swoje możliwości. Zamiast dążyć do osiągania sukcesów, starają się raczej unikać porażek, co często objawia się to negatywnym nastawieniem do wszystkiego, mającego związek ze szkołą. Rodzice i nauczyciele niejednokrotnie wspominają przy tym o trudnościach wychowawczych.
Brak umiejętności opanowywania wiedzy 
Niejednokrotnie zdarza się też, że nawet najbardziej uzdolnione dzieci mają problemy z nauką, spowodowane brakiem umiejętności opanowywania wiedzy. Brakuje im odpowiednich strategii i technik, pozwalających zapamiętywać omawiany podczas lekcji materiał. Szkolne wyzwania powodują u nich spadek motywacji i chęci do nauki. Odpuszczają trudne lub mało interesujące zadania.
Nieumiejętność zaakceptowania błędów i porażek
Kolejną przyczyną słabych wyników może być nieumiejętność zaakceptowania błędów i porażek oraz wyciągnięcia z nich wniosków na przyszłość. Zwłaszcza jeśli do pewnego momentu nauka przychodziła dziecku z łatwością, pierwsze trudności mogą znacząco wpłynąć na obniżenie jego poczucia własnej wartości.
Nadmierna ambicja rodziców
Do pogorszenia wyników w nauce często przyczynia się także nadmierna ambicja rodziców, wywierających na dziecku zbyt dużą presję, stawiających mu wysokie wymagania, którym nie jest w stanie sprostać. Motywowanie swojej pociechy jest jak najbardziej wskazane, warto jednak uważać, by nie przesadzić z oczekiwaniami, które jedynie mogą zaszkodzić.
Nadmierna kreatywność
Wyjątkowo zdolne i kreatywne dziecko często wykonuje zadania w sposób niekonwencjonalny, nie dający się podporządkować szkolnym systemom. Z powodu wielu pytań, często znacznie odbiegających od tematu lekcji, jego zachowanie traktowane jest jako przeszkadzanie w prowadzeniu zajęć i napotyka na brak akceptacji. Odstając od kolegów i koleżanek z klasy może poprzez swoją oryginalność wywoływać opór u nauczycieli, którzy wymagają odpowiedzi zgodnych z programem nauczania. Po pewnym czasie brak zrozumienia ze strony pedagogów powoduje, że utalentowany uczeń dostosowuje swój poziom i zachowanie do rówieśników. Dodatkowo w momencie, kiedy przestaje się wyróżniać, łatwiej uzyskuje także akceptację kolegów.
Stereotypy związane z płcią
Ogromne znaczenie odgrywają również stereotypy związane z płcią. Osiąganie znaczących sukcesów w nauce, szczególnie takich przedmiotów , jak matematyka czy fizyka oczekiwane jest raczej od chłopców. Dziewczynkom za to przypisuje się większe możliwości w nauce języków obcych i przedmiotach humanistycznych. Żadne badania nie potwierdziły prawdziwości tych twierdzeń. Zdarza się za to, że uzdolnione matematycznie dziewczynki ukrywają swoje możliwości i nie uzyskują adekwatnych wyników w nauce z powodu zbyt małej wiary w siebie.
Nagłe pogorszenie się wyników w nauce, przygnębienie dziecka, które wcześniej z chęcią chodziło do szkoły, jego złe samopoczucie i unikanie wyzwań, zawsze powinno być sygnałem alarmowym. Zamiast przypinać łatkę zdolnego lenia, zrzucać winę na problemy z dojrzewaniem czy wpływ kolegów, warto dowiedzieć się, co jest przyczyną tych niepokojących zachowań dziecka, udzielić mu wsparcia i niezbędnej pomocy.
Spodobał Ci się ten post? Uważasz, że przyda się Twoim znajomym? Będzie mi bardzo miło, jeśli:
go udostępnisz,
zostawisz komentarz,
dołączysz do mojego fanpage’a, gdzie publikuję ciekawe treści, których nie znajdziesz na blogu,
dołączysz do mnie na Instagramie
